Er was eens…

Er was eens een heel avontuurlijk meisje. Haar naam is Alyze Bos. Dochter uit een ondernemersfamilie uit Stellingwerf. Als jonge meid begon ze met Arabische taal- en letterkunde in Utrecht, gevolgd door een agogische opleiding in Leeuwarden. En toen de Academie voor kunst en gebaar in Utrecht. Ze werd uiteindelijk dramadocent en belandde tenslotte dankzij de liefde in Enschede. Ze woont nu aan de Janninksweg. Een straat waarvan ze zegt dat het ogenschijnlijk een heel gewone straat is, maar wat een diversiteit en talent in deze straat zegt ze. Zij is met haar achtergrond (familie van oma is gevlucht uit Hongarije) daar ook een goed voorbeeld van. En niet in de laatste plaats door haar artistieke kwaliteiten. Kinderboekenschrijfster is ze. Na jaren actief geweest te zijn in het theaterwezen (nog samen met Willem Wilmink een stuk gemaakt) besloot ze op een goede dag: “Ik ga schrijven”. Ze stuurde haar eerste proeve at random naar diverse uitgevers, waaronder de Vlaamse uitgeverij Clavis. De laatste reageerde verrassend met de mededeling: “Ge hebt de pen” En haar eerste boek zag het daglicht. Later verscheen de Verschrikkelijke Sneeuwman bij Lemniscaat. Inspiratiebron voor deze romanfiguur was een zwerver in het Volkspark met wie ze aan de praat raakte. En hij bleek leraar Engels geweest te zijn en ze spraken met elkaar over Shakespeare.

Ze schrijft graag over meisjes van rond de 9 jaar. “Het leuke van 9 jaar is dat je aan de ene kant nog kind bent, maar aan de andere kant steeds beter doorkrijgt hoe volwassenen met elkaar omgaan en wat ze voor elkaar en voor jou verbergen. Jij ziet en snapt veel meer dan volwassenen om je heen door hebben en daar kun je als kind van 9 jaar gebruik van maken. Iets wat voor een schrijver van een verhaal natuurlijk heerlijk is. Daarom is mijn hoofdpersoon 9 jaar”

Alyze wil ook graag schrijven over meiden die wat durven.” In veel kinderboeken zijn het de jongens die veel durven en initiatieven nemen. Ik voeg er een meisjesheld aan toe. Als iets of iemand gered moet worden, schrikt ze er niet voor terug om dingen te doen die eigenlijk niet mogen of best gevaarlijk zijn. Ze doet het altijd vanuit een groot hart en met de beste bedoelingen, maar soms is het best gevaarlijk of hartstikke stom. En daardoor hopelijk spannend en ook grappig om te lezen”

In 2019 werd ze gevraagd een bijdrage te schrijven voor een bundel over vluchtelingen (Jij en ik). Ze komt in contact met een Syrisch meisje uit Neede en schrijft er een gedicht over. Het gedicht is inmiddels in het Syrisch vertaald.

We spreken ook over de vertrutting van de wereld. Men wordt steeds conservatiever en schrijft dan belerende kinderboeken, zegt ze. “Ik zal dus nooit een braaf boek schrijven“.

Het doet mij denken aan de regel ”Een rebelse meid is een parel in de klassenstrijd”. Ik schat in dat ze het daar niet helemaal mee eens is. Maar ik ben wel benieuwd naar haar volgende boek.

Alyze Bos, een van de vele creatieve talenten in onze wijk!

Gerard Wieffer
Foto: Annabel Jeuring