Skip to main content

Tuinen in de wijk deel 1. Van graslijn met waslijn tot siertuin

Dit is het eerste van verhalen over tuinen van medewijkbewoners, door Gerard Wieffer, met foto’s van Elles de Wit. Als je het leuk vindt ook een keer geïnterviewd te worden over jouw tuin, meld je dan bij anneke@horstlandenveldkamp.nl

Jos en Ans, jonge pensionado’s aan de Pyrmontstraat laten me hun tuin zien. En wat voor een. Toen ze hier in 1980 kwamen wonen ( “we vielen voor de charme van het huis”) was de tuin een groot grasveld met waslijnen. Én bielzen, houten bielzen. Die waren populair geworden door Mien Ruys, een beroemde Nederlandse tuinarchitecte. Ze werd ook wel Bielzen Mien genoemd. De bielzen moesten eruit, maar het idee van Mien Ruys met rijkbloeiende borders met vaste planten werd overgenomen. De strakke lijnen van veel van haar tuinen zien we niet terug bij Jos en Ans. Een kronkelend pad van klinkers bepaalt de inrichting van hun tuin. Samen met de firma Menkhorst werd het ontwerp gemaakt.

Naast hun werk in de gezondheidszorg en de zorg voor de twee kinderen werd er in de beginjaren veel tijd en energie besteed aan de inrichting van hun droomtuin. Naast de volle borders zijn er plekjes om te zitten (er is altijd wel ergens zon én schaduw). Er is behuizing voor de fauna: diverse vogelkastjes in verschillende uitvoeringen aan de muren. Er is wat kunst met zelfs een heus mozaïek aan de muur, ontworpen door Jos zelf en samen met Joost Kortenbach gemaakt.

Hemelwaterafvoer tot in de borders maakt de tuin compleet. In het hoogseizoen een uurtje werken per dag. De boel bijhouden. Het geeft ontspanning, afleiding en rust. Ik vraag tenslotte of ze het altijd eens zijn over de inrichting. Wat Jos betreft blijft alles erin. Ans heeft nog wel eens de neiging er iets uit te trekken. Dat doet ze dan ‘stiekem’. “Ik ben ook erg hebberig, als het om nieuwe plantjes gaat” zegt ze. Zelfs vanaf Schiermonnikoog wordt de fietstas ingepakt met nieuwe aanwas. En natuurlijk vinden ze altijd een compromis over wat moet blijven en wat weg kan, of minder. En het resultaat mag er zijn. Zo dichtbij het centrum een mooie besloten tuin. Overtuig uzelf hier op de foto’s.

Foto’s: Elles de Wit

Tekst Gerard Wieffer

De najaarstuin van Jos en Ans


  • Delen met je vrienden: